1974, Εξπρές Σουραμπάγια - Χασάνι - Κέντρο Επιστράτευσης

Ξεμπάρκαρα απ' το καράβι στη Σουραμπάγια της Ιάβας,
     [τί ξεμπάρκαρα δηλαδή…  με διώξανε οι δύο εφοπλιστάδες αδελφοί
γιατί σούφρωνα πετρέλαιο απ' το φορτίο,
                         [και έτσι δούλευε στο τζάμπα του καραβιού η μηχανή..

Δύο μέρες πριν που μας πιάσανε στα πράσα,
                             [ένα εξιλαστήριο θύμα έπρεπε γρήγορα να βρεθεί,
αφού "αυτοί" που κονομάγανε κάνανε τους ανήξερους,
                 [και σφύριζαν αδιάφορα "κοιτώντας το ταβάνι" οι αισχροί,

Εισιτήριο μούβγαλαν το φτηνότερο φυσικά που βρήκαν...
                                                         [να μη πληρώσουν και πολλά,
να έρθω από την Άπω Ανατολή μ' αεροπλάνο πούκανε
              [στάσεις συνεχώς, θάχεις ακούσει για δρομολόγια γαλατά....

Απ' το παράθυρο της αργής ιπτάμενης χελώνας,
                      [έβλεπα στο κάθε τόσο, άλλο αεροδρόμιο κι άλλη φυλή,
αφού απ' τόνα κράτος πετούσε στ' άλλο,
                                  [και μου φαινόταν σαν να περνούσε μία στιγμή...
 
Ξύπνησα, σε μια προσγείωση που κοιμόμουν
                 [κι απ' το παραθυράκι διαβάζω "Νικόσια" σε μιά ταμπέλα,
κάποια πόλη της Κύπρου σκέφτηκα θάναι,
                             [αλλά ντράπηκα να ρωτήσω δίπλα μου την κοπέλα...
δεν είχε περάσει και πολύ ώρα 
                      [που της πούλαγα μούρη πόσο ήμουν κοσμογυρισμένος,
και ψέμματα δεν ήταν, μα που νάξερε πως στα πόρτα
                             [που πηγαίναμε, μεσ' τα πετρέλαια ήμουν χωμένος,
και μεσάνυχτα είχα για το πως ήταν ο κάθε τόπος...
                 [όμως, έλεγα σ' όλους κομπάζοντας πως "παντού 'χα πάει"...
Αρκετοί μπαρκαρούτσοι μούχαν πει ότι λέγοντας έτσι,
                                                  [όλο και καμιά γκόμενα θα τσιμπάει !)...

Προφανώς όλοι γνωρίζουν (δεν ξέρω βέβαια, ίσως όχι όλοι),
                                                [πως έτσι λέγεται η Λευκωσία,
αλλά ποτέ δεν τόχα ακούσει ή διαβάσει,
                                   [γιατί 'xa μόνιμη αλλεργία με τα βιβλία..

Τσάτρα πάτρα με λίγα αγγλικά πούξερα, 
                                               [τους τίτλους τους πάνω-πάνω,
στις ξένες 'φημερίδες στ' Αγγλικά, που φέρανε μες τ' αεροπλάνο,
σχόλια διάβαζα αρνητικά για την πολιτική της Ελλάδας 
                                               [αλλά και για τους Έλληνες... για 'μάς,     
κι όλα μου δείχναν ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά...
                                 [ότι στη γειτονιά μας επίκειται μεγάλος σαματάς.

Ένα ερείπιο σε κάτι ώρες φτάνω στο αεροδρόμιο το παλιό,
                                              [που παλαιότερα το λέγανε Χασάνι....

Τίγκα ήμουνα με τα μπαγκάζια και παίρνω ταξί...
          [αλλά έπεσα σε κλέφτη ταξιτζή και με γδέρνει το τσο@@@νι.

Οι γνώριμες αγκαλιές, φιλιά, δύο λόγια με τους δικούς μου
                                                     [και αμέσως πέφτω ξερός για ύπνο.

Κοιμήθηκα γλυκά, ήρεμος στην ασφάλεια του δωματίου μου... 
           μα παραξενεμένος ξύπνησα απ' το ράδιο, με τον εθνικό μας ύμνο..

Δεν πρόλαβα να σηκωθώ και τρώω στη μάπα απ' το γυαλί
                             [τον πρόεδρο της δικτατορι-δημοκρατίας, τον Γκιζίκη,
"να κηρύσσει γενική επιστράτευση*", ενώ του αρχιεπισκόπου Σεραφείμ*
                                  [το διάγγελμα έλεγε "πάμε γενναίοι μου για τη νίκη"...

Τάκανα πάνω μου... ! Ποιά επιστράτευση ρε παιδιά...?,
                                [τραυλίζω απορώντας... για Ποιά νίκη μιλάνε ??
 "Ξύπνα, υπνοβάτη... μου λένε, οι Τούρκοι κάνουν απόβαση,
                                                                 [την Κύπρο μας να φάνε"...

Ο εκφωνητής του ραδιοφώνου ωρύεται,
                         ["...Οι δυνάμεις μας έριξαν τέσσερα Τουρκικά αεροπλάνα.."

Πάνω στην ώρα, κλαίγοντας τρομαγμένη νάσου η γυναίκα μου
                  [από το κομμωτήριο, με τα μαλλιά της λόγω μόδας σαν "αφάνα"...

"Μην ντύνεσαι... μου λέει, ούτε να το σκέφτεσαι, 
                                              [δεν σ' αφήνω... δεν πρόκειται να πας...."
Όπως κατάλαβες δεν ήταν από κείνες τις αρχαίες, 
                                  [και παρασάγγας απείχε από το "ταν ή επί τας",

"Τρελάθηκες, της φωνάζω, άμα δεν πάω,
                    [σύμφωνα με τον νόμο μπορεί και.... να με τουφεκίσουν,
κι εσύ μου λες πως δεν με αφήνεις ?,
                       [αργότερα, κάποια στιγμή σίγουρα θα με αναζητήσουν...."

Τελικά φεύγω, με κατεβασμένη μούρη, για κατάταξη,
                     [σύμφωνα με το απολυτήριο για διοίκηση Βοτανικού,
συγκεκριμένα το φύλλο πορείας όπως το λένε,
                        [να μ' έχουνε στο ψυγείο για πόλεμο καλού-κακού.

Τα αστικά λεωφορεία της πόλης αποσύρθηκαν στα γκαράζ, 
                                                   [τα πάντα έχουνε σταματήσει,
κι οι ταξιτζήδες όμως το ίδιο άφαντοι,
                     [όλοι από τους δρόμους την κάνανε, έχουν λακίσει...

Κάνω ωτοστόπ, εύκολα και αποτελεσματικά,
                          [λες κι οι γιωταχήδες όλοι ήτανε συνεννοημένοι,
να παίρνουνε τους υποψήφιους φαντάρους,
               [που νοήματα τους κάνουν, στους δρόμους παγιδευμένοι...

Φτάνω στη διοίκηση μ' ένα σωρό μπερδεμένες σκέψεις....
           [κι ένας αξιωματικός μου λέει, "εσύ δίνε του", δηλαδή να φύγω...

Έτσι, χωρίς καμιά δικαιολογία... κι εδώ τέλειωσε
                                 [ο πόλεμος για μένα και σπίτι βρέθηκα σε λίγο,
ενώ απ' τις ναπάλμ που πέφτανε... στις φλόγες ήταν η Κύπρος,
                                        [και σε εξέλιξη μια επιχείρηση αποβατική...

Εγώ ιστορικός δεν είμαι, γνώσεις ειδικές δεν έχω,
                                                   [ούτε τα φόντα ενός πολιτικού αναλυτή,
δεν ξέρω τα παρασκήνια, θεωρίες συνωμοσίας δεν υφαίνω, 
     [η άποψή μου είναι, (όπως αργότερα ο Κώστας είπε), σεμνή και ταπεινή.

Όσα ανέφερα ήδη είναι όσα εκείνες τις μέρες είδα κι άκουσα
                                    [και δεν διαθέτω κανένα ντοκουμέντο πειστικό,   
για κείνη την καταιγίδα που σάρωσε, άδικα τόσες ζωές
                                       [στη Κύπρο, της προσβολής 'κείνο το πρωινό.

Ομίχλη ντύνει ότι έγινε από κει και πέρα...

                             [ουσιαστικά κανείς δεν τόχει ξεκαθαρίσει,

υπάρχουνε κρυμμένα μυστικά σε μια ακαθόριστη κρυψώνα,

                                 [κι ουδείς θα μάθει ποιος τάχει κρύψει...

Έτσι μοιραία θα περιοριστώ,

                             [σ' αυτά που σ' όλους είναι γνωστά,

κι αρχίζω από τη πρώτη πούπεσε,

                                           [στη Κύπρο μας ντουφεκιά...

Εννιά ντακότες φεύγουν απ' την Κρήτη ή

                        [κατ' άλλους 16 Άτλας", γεμάτα κομμάντος επιλεγμένους,

απ' τις δυνάμεις ορεινών καταδρομών,

                                                    [κι από αλλού, για όλα αποφασισμένους,

σαν εμπροσθοφυλακή, τον εχθρό ν' αναχαιτίσουν,

            [τους νέους Διγενήδες να ενισχύσουν, τους σθεναρά αμυνομένους,

μέχρι να πάει η κύρια δύναμη, αεροπορία, στρατός και ναυτικό,

                                                                 [τους Τούρκους να τσακίσει... ! 

Όμως η δύναμη αυτή ποτέ δεν έφτασε δυστυχώς,
                         [και η ελπίδα των ακριτών μας σύντομα εκεί θα σβήσει.

Αεροπλάνο μας, καράβι, ή τακτικός στρατός ουδέποτε εστάλη,

μένοντας να πολεμούν οι λίγοι τους πολλούς,

                                                                [σε μιά άνιση πάλη....

Ακόμα βλέπεις δεν είχε έρθει ο Αντρέας 
                                              [να κάνει την σούπερ-αγορά του αιώνα
των είκοσι υπερηχητικών Μιράζ και ισαρίθμων Φάντομ, 
                                                            [να λάβουν μέρος στο αγώνα.
Φυσικά και αστειεύομαι... γιατί παρ' όλα αυτά,
                                                    [στον ωκεανό θα ήταν σαν σταγόνα
αφού οι ισχυροί πιστεύανε πως κάναμε φάουλ 
                           [και είχαμε μείνει στη κυριολεξία  ορφανά και μόνα...!  

Αλλά οι, από τρελή σύμπτωση της Ιστορίας, "Τριακόσιοι",
                                    [όπως στις Θερμοπύλες και πάλι θυσιαστήκανε,
αν και απολυμένοι πριν ώρες απ' τον στρατό, χωρίς δεύτερη σκέψη
                                            [τα όπλα πήραν και στον εχθρό ορμήσανε,
όχι υπό τον βασιλιά της Σπάρτης Λεωνίδα ετούτη τη φορά,     
        [αλλά υπό τον αντισυνταγματάρχη Π. Σταυρόπουλο, που μπροστά,
μπήκε στο ηρωικό εκείνο σώμα, ενώ το "Λέσβος",
                     [με όλα του τα πυροβόλα χτυπούσε τα πόστα τα εχθρικά.

Η ιστορία αυτών των Ελλήνων ηρώων μαχητών,
                                   [με σενάριο μοιάζει από ταινία χολιγουντιανή,
γιατί το αρματαγωγό Λέσβος από την Κύπρο,
                                             [μόλις σαράντα μίλια είχε απομακρυνθεί,
στον Πειραιά να φέρει 300 απολυμένους κληρωτούς στρατιώτες,
                    [όταν μαθεύτηκε πως η Τούρκικη είσβολή είχε εκδηλωθεί...

Ο ηρωικός πλωτάρχης κυβερνήτης Λευτέρης Χανδρινός
                                                           [κάνει αμέσως μεταβολή,
ενώ οι ζητωκραυγές των πολιτών πλέον (απολυμένων)
                                                  [του πέλαγου τάραξε τη σιωπή...

      Σαν υστερόγραφο...

Ο εγγονός μου σαν πάτησε τα εννιά με ρώτησε γιατί δεν στείλαμε στρατό,

                                       [γιατί δεν πολεμήσαμε, γιατί εκάναμε την πάπια ??

Τί ν' απαντήσω?... ξερόβηξα, η γλώσσα μου δέθηκε κόμπος,
                         [ψέλλισα κάτι γκα-γκα-μπουμ, της πίεσης πήρα δυό χάπια,
με άλλα λόγια φίλε μου, ντράπηκα τον μικρό,
                       [ότι κι αν μου κατέβηκε στο μυαλό με αμηχανία το κατάπια !!

"Πού να ξέρω...?", του απάντησα με λίγα λεπτά κενό,
                                   ["...τα μυστικο-πολιτικο-διπλωματικά, ο δυστυχής ??
υποθέσεις μόνο θα κάνω, κι άμα μεγαλώσεις,
                                         [και μάθεις πως είχα λάθος να είσαι επιεικής..."

Συμπεραίνω λοιπόν ότι αφού ο πρόεδρος της Κύπρου ο εκλεγμένος,
έφυγε υπό καταιγισμό πυρών από το προεδρικό γραφείο,
                                                [κυνηγημένος, καλύτερα διωγμένος,
καμιά κυβέρνηση αν κάναμε πόλεμο με τους Τούρκους
                                                   [δεν θάτανε με το δικό μας μέρος...

Κάπως έτσι βρέθηκε προ αδιεξόδου, ο Έλληνας πρωθυπουργός,

       [ο πρεσβύτερος Μακεδών Καραμανλής, που λέμε τώρα "ο γέρος".

Τι να δηλώσει, τι να πει που οι κάμερες τον ακολουθούσαν,
                                       [και πως να κάνει μούγκα για όλα αυτά ?

Σίγουρα θα ήξερε ότι η δήλωσή του δεν έστεκε,

                           [και όσα θάλεγε δεν θα γινόνταν πιστευτά,
δηλαδή ότι "η Κύπρος είναι μακριά και δεν μπορούσε,
                                             [μία επίθεση δική μας να ευοδωθεί",
αλλά μάλλον δεν τούρθε κάτι καλύτερο στο μυαλό,
                                                             [να πει εκείνη τη στιγμή....   

Πέρασαν χρόνια... ξεχάστηκε κι αυτό είπα, 
             [όταν ένας από τους επιζήσαντες Κομάντο στην τιβή θα πει,

σαν προσκεκλημένος συγκεκριμένα στους "ρεπόρτερς",
                                          [μία πολύ πετυχημένη του '80 εκπομπή 
"... πώς είχαν θυσιαστεί εκείνοι οι ήρωες, 
                                 [αλλά ότι ποτέ επίσημα δεν είχε αναγνωριστεί
αφού.... για "λόγους διάφορους πολιτικούς" 
                                                   [η ιστορία έπρεπε να αποσιωπηθεί.

"Μας πέταξαν στη μπάντα"... έλεγε με παράπονο ο μόνος επιζήσας,
σηκώνεται με κόπο από το κάθισμα με τη βοήθεια πατερίτσας, 
κουτσαίνοντας και με πολύ αργά βήματα σε λίγο θ' αποχωρήσει...

Η εκπομπή 'χε λήξει... αλλά απ' τις περιγραφές του, 
                         [στο στούντιο, όλοι, τη μάχη μαζί του είχαν ζήσει, 
οι φλόγες από τις ναπάλμ... είχανε τσουρουφλίσει
                                                        [κι αυτών τα πρόσωπά τους,
ακόμα και οι κότες οι γελαστές των πρωϊνο-μεσημεριανάδικων 
                                  [χάσανε τη χαρά τους και τα χαμόγελά τους...

Ενώ ο ήρωας κι ανάπηρος πια κομάντο με χειρονομίες  
                           [και συγκινησιακά φορτισμένος τους είχε εξηγήσει,
πώς είχε σαλτάρει από τη φλεγόμενη Ντακότα 
                          [πριν εκραγούν οι χειροβομβίδες κι είχε επιζήσει...
παράλληλα με αγανάκτηση και θυμό... παιδιού θα έλεγες,
                                                  [τα πόδια του γιατί έχασε ερώτα  ?

Στο στούντιο σκορπίζει ρίγη στους Έλληνες,
                                            [σαν παίζει το "...και σαν πρώτα...", 
απ' του Εθνικού μας Ύμνου τη συναρπαστική στροφή,
                                                   ["... χαίρε ώ χαίρε ελευθεριά",
ενώ στα σπίτια δακρύζουν όλοι, μα όλοι,
                  [γέροι, γυναίκες, άντρες, ακόμη και τα μικρά παιδιά...

_______________________________________________________________________

συνεχίζεται

Μπορείτε να παρακολουθήσετε το "ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα" (1939 - 2019)  
από την αρχή πατήστε εδώ

* Το "ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα" είναι το 3ο μέρος της τριλογίας   
''ιστορίες & υστερίες της Ιστορίας'', και αναφέρεται στα χρόνια 1939 - 2019. 
 Συνεργάστηκαν οι Π. Β. Ματαράγκας και Κ. Γ. Ραπακούλια 

____________________________________________________________________

                                              

 Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ, 

«Μπόρα βαριά και όλεθρος και σίφουνας και σκόνη. Και αντιχάει και βροντά το τουρκικό κανόνι, κι’ εσύ αητός, ακοίμητος εις τα στενά κει κάτου ακούεις τα πατήματα του φοβερού θανάτου. Κι’ όμως πατάεις, δεν δείλια, κι’ έχεις στον κόρφο Ελλάδα κι’ έχεις της Μάνης τη φωνή ορθόστητη λαμπάδα»

 
Οι Τελευταίοι υπερασπιστές του Στρατοπέδου:
- Λοχίας Πλέσσας Διονύσιος : «Είναι συντριπτική υπεροχή των Τούρκων με άρματα και πολυάριθμο πεζικό, κάποια στιγμή θα πέσουμε».

- Λοχαγός Σωτήρης Σταυριανάκος : «Άκουσε να σου πω Λοχία. Είμαστε Έλληνες Στρατιώτες, εδώ είναι Ελλάδα και είμαστε υποχρεωμένοι να πέσουμε μέχρις ενός. Τα άρματα θα περάσουν από πάνω μας».
Αυτό και έγινε...Το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, πήρε το όνομά του, Σωτήρης Σταυριανάκος

Ο Σωτήρης Σταυριανάκος δεν ήτανε ο μαχητής, ο οποίος εβλήθη τυχαία από μια σφαίρα του εχθρού στο πεδίο της Μάχης. Όρθωσε το ανάστημά του, με την συμπεριφορά του έσυρε και τους στρατιώτες του στον «χορό του Ζαλόγγου», όπου ο θάνατος ήτανε βέβαιος, οδηγώντας τους στην αθανασία.

Όρθιος έβαλε κατά επερχόμενου τουρκικού άρματος και τον βρήκε το φονικό βλήμα. 
Φονεύθηκε την 16η Αυγούστου 1974 κατά τη μάχη του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, κατά την οποία, ως επικεφαλής της Διμοιρίας του υπερασπίστηκε με πείσμα και αυταπάρνηση το στρατόπεδο.

Ένας μαχητής του διηγείται: «Λίγο προ των γεγονότων, είχε έλθει η μετάθεσις του λοχαγού Σταυριανάκου. Αρνήθηκε να φύγει από την Κύπρο, λέγοντας στην σύζυγό του: «Δεν μπορώ να φύγω και να αφήσω τα παιδιά μου». Αυτά τα παιδιά, ήσαν οι στρατιώτες του. Ήσαν οι υπερασπιστές της πατρίδος. Ο Σταυριανάκος θυσίασε μαζί με την ζωή του και την οικογένειά του. Μετά θάνατον προήχθη στο βαθμό του Ταγματάρχη.

* ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ, αποσπάσματα από τα διαγγέλματα : 

 

* Φαίδων Γκιζίκης - Πρόεδρος της Δημοκρατίας (δικτατορίας),  Η Τουρκία ενήργησε σήμερον την 5.45 π.μ. απόβασιν στρατιωτικών δυνάμεων εις την νήσον Κύπρον. Η Ελλάς θα υπερασπίσει πάση δυνάμει τα νόμιμα δικαιώματά της που απειλούνται εκ των παρανόμων και επεκτατικών ενεργειών. Εν όψει της δημιουργηθείσης καταστάσεως διετάχθη γενική επιστράτευσις. Ζήτω το Έθνος. 

*Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, Έλληνες μαχηταί, προ ολίγου η ηγεσία της πατρίδος μας έλαβε την ιστορική απόφασιν κυρήσσουσα απανταχού της οικουμένης ένα νέον ένδοξον και υπερήφανον όχι. 

Οι τάφοι των ηρώων όλων των αγώνων της φυλής μας άνοιξαν. Όλοι ανεξαιρέτως ενωμένοι καλούμεθα να δώσουμε το παρόν. Οι Έλληνες ξέρουν να ζουν υπερήφανα και να πεθαίνουν γενναία. Για του Χριστού την πίστην την αγίαν και της πατρίδος την ελευθερίαν.

* Παν. Κανελλόπουλος - πρώην Πρωθυπουργός,  Δεν έχομεν κατά την ώραν αυτήν το δικαίωμα να εξετάσωμεν πώς έφτασεν η Ελλάς εις την σημερινήν δραματικήν εμπλοκήν Αφ' ης στιγμής το Έθνος ευρίσκεται επί ποδός πολέμου, οφείλομεν ώς Έλληνες να είμεθα στρατιώται ή οι συμπαραστάται των στρατιωτών μας.    

_________________________________________________________________

"...Προωθούνται είς τάς μονάδας καθ' όλην τήν ημέραν καί νύχταν οί κληθέντες ύπό τα όπλα"

   ήλθα.. είδα... δεν ενίκησα