Thursday, November 2, 2017

1955, Τα Τελευταία Σύνορα κι ο Διγενής



Ο Κυριάκος Μάτσης, ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ που πέταξε στα
μούτρα των βαρβάρων τις 500.000 λίρες που του έδιναν για
για να προδώσει............. Πυρπολήθηκε σύντομα από αυτούς.
Ο Παπανδρέου (παππούς) τον αποκάλεσε αηδόνι της Κύπρου
όταν τον άκουσε να μιλά με πάθος για την ελευθερία.
"Θυσιάζων προς τούτο και αυτήν τη ζωή μου,
                          [oρκίζομαι εν ονόματι της Αγίας Τριάδος, ότι θα εργασθώ,
με όλας μου τας δυνάμεις δια την απελευθέρωσιν της Κύπρου,
                                                                                          [από τον Αγγλικό ζυγό"....


Αυτός ήταν ο όρκος του θρυλικού επαναστατικού στρατού του Διγενή,
της ηρωικής ΕΟΚΑ, που ήταν μία στρατιωτική οργάνωση,
                                                                             [Ελλήνων Κυπρίων μυστική,
η οποία μετά από ένοπλο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα τετραετή,
έστρεψε τα βλέμματα όλου του κόσμου,
                                      [πάνω στο σκλαβωμένο από τους Άγγλους ιστορικό νησί,

με αποτέλεσμα από τον ΟΗΕ, και μετά βεβαίως τη θυσία των μαχητών της,
                                                   [ανεξάρτητη Δημοκρατία η Κύπρος να καταστεί !

Τριάντα λεπτά μετά τα μεσάνυκτα... κείνο τον Απρίλη...
                                                 [του χίλια εννιακόσια πενηνταπέντε...
σε Λευκωσία, Λάρνακα, Λεμεσό
                                         [και σε στρατιωτικά σημεία κάπου πέντε,
από εκκωφαντικές εκρήξεις ξυπνήσαν...

                                                  [τρομοκρατημένοι οι αποικιοκράτες,
ενώ η κήρυξη πολέμου γραμμένη απ' τον Διγενή,
                         [διαβάζονταν σ΄όλα τα σπίτια, σ' όλες τις στράτες...

 

... Και ήτανε του παράτολμου πατριώτη το επισκεπτήριο,
                                                         [του στρατηγού Γρίβα Διγενή,
που με τα όπλα "φρόντισε" ολόκληρος ο κόσμος να αφυπνιστεί...

                        "Με την βοήθειαν του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας,
                                                     [με την συμπαράστασιν ολοκλήρου του Ελληνισμού,
                         και με τα παλληκάρια της ΕΟΚΑ αναλαμβάνομεν τον αγώνα,
                                                                          [δια την αποτίναξιν του Αγγλικού ζυγού,
                         με σύνθημα εκείνο που κατέλιπαν οι προγονοί μας,

                                                                        [ως ιεράν παρακαταθήκην, "Η τάν ή επί τας".

                     Οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Τριακόσιοι του Λεωνίδα
                                            [και οι νεώτεροι του Αλβανικού έπους, ατενίζουν όλους εμάς,
                        και ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν δυνάστου,
                                                                                                     [αποκτάται πάντα με αίμα,
                        σε μας το δίδαξαν οι Παπαφλέσσας, Αθανάσιος Διάκος,
                                                    [και όλοι οι αγωνισταί του χίλια οκτακόσια εικοσιένα". 

Κι εγώ... που ήμουνα το '54, από τα δεκατέσσερά μου,
                                                    [μες σε σχολείο εσωτερικός,
ιδέα δεν είχα τι γινόταν στον έξω κόσμο γενικώς,
όμως όποτ' έβγαινα, σπάνια, με σχολική βεβαίως άδεια,
"αδελφωμένους" τους έβλεπα, κολλημένοι νάναι,
                                                       [με αγωνία πάνω στα ράδια...

Με απορία και περιέργεια όταν τους ρώταγα "τι συμβαίνει",
όλοι με κοίταζαν σαν νάμουν "ούφο" απορημένοι !

Η Ελλάδα απ' άκρου εις άκρον ανησυχούσε και αγωνιούσε,

για τον αγώνα των συνελλήνων αγωνιστών και για που θα τραβούσε...?
πώς θα χτυπούσαν μια χούφτα άνθρωποι,
                                           [με λιανοντούφεκα, ολόκληρη αυτοκρατορία,
που αντεπιτέθηκε με βασανιστήρια, κρεμάλες και φλογοβόλα...

                                                                [για το έθνος μας νέα αιματοχυσία.

Στη διάρκεια της ογδονταετούς ζωής μου,
                                                       [ήταν η πρώτη και τελευταία φορά,
που είδα τους "συμπατριώτες" μου αδελφωμένους,
                                                              [και ενωμένους σαν μια γροθιά....

Στα τελευταία μας σύνορα, στην Κύπρο ο Διγενής,
                    [σαν τον παλιό Ακρίτα, έγινε "η αιτία" να ενωθεί ο Ελληνισμός...

Aπίστευτο (!) για την διαχρονική μας φαγωμάρα...
                                 [που φορές νομίζω ότι ήταν "όνειρο θερινής νυκτός"..
                        __________________________



            Ενώ στη Κύπρο η ΕΟΚΑ έδινε τον άνισο εκείνο αγώνα,

             η Κωνσταντινούπολη κι η Τραπεζούντα,

                               [υπό κατοχήν βρισκόντουσαν για πέμπτο αιώνα,

             αν εξαιρέσουμε τα δυό διαλείμματα,
                                                               [που εν συντομία  παραθέτω:



             Την Τραπεζούντα... οι Ρώσοι πρώτα ελευθερώνουν,

             και στη Κωνσταντινούπολη κοντά ζυγώνουν,
             που ήτανε περισσότερο από σίγουρο πως θα πέσει,

             αλλά η επανάσταση των Μπολσεβίκων το 1918,
                                           [τα σχέδια τους, τα άφησε στη μέση...


             Μέχρι τον Πατριάρχη εκ Τρίτης Ρώμης,
                                                              [είχανε έτοιμο να ενθρονίσουν,

             και την Ρωμαιο-βυζαντινή αυτοκρατορία,

                      [τώρα του Ρώσου καίσαρος (τσάρου), να αναστήσουν...

            Τους Τραπεζούντιους και τους Ποντίους τελικά,
                           [οι Τούρκοι κατά χιλιάδες ως γνωστόν θα αφανίσουν,
            με τρόπο που τους συμβούλεψε, και που πιστά θ' ακολουθήσουν,
            ο επιτελάρχης του οθωμανικού στρατού,
                                                          [Λίμαν φον Σάντερς ο Γερμανός :

"Να μην αφήνετε στους ξένους περιθώρια να λεν πως έγινε,
                                            [γενοκτονία, και των Ελλήνων αφανισμός..
Πέστε πως μετακινείται για το καλό του σε νέα μέρη ο πληθυσμός,
και με ατέλειωτες πορείες... "οι παγωνιές του χειμώνα",
                     ["οι βροχές", "ο τύφος" και "η χολέρα" θα αποδεκατίσουν τη μισητή,
τη ράτσα των Ελλήνων και έτσι για άμεσες σφαγές,
                                                              [κανένας Τούρκος δεν θα κατηγορηθεί...."

             Ο στρατηγός Όθων Λίμαν φον Σάντερς...
                                                   [ένας επιστημονικά διεστραμμένος εγκληματίας,
             και πρόδρομος του άλλου παράφρονα, επιστήμονα στους φόνους,
                                                                        [του Χίτλερ της επομένης δεκαετίας...


Το δεύτερο διάλλειμα της πεντακοσαετούς μας Κατοχής,

                                                                 [μοιάζει με όνειρο, με παραμύθι.


Την 19/7/1920 το τάγμα του ταγματάρχη Μίμη Βλαχόπουλου,

                         [που λες με αγκίστρι το τράβηξε η ιστορία από τη λήθη,

μπήκε στη Κωνσταντινούπολη...

              [όπου 100.000 Έλληνες παραληρούσαν με δάκρυα από χαρά,

σαν νάβλεπαν να ανεμίζουν μπροστά τους,

                                            [τα φλάμπουρα του Ρωμανού Β΄του βασιλιά,

και να ξανάμπαιναν στην πόλη οι λεγεώνες,
                     [του αρχιστρατήγου της Ανατολής, του Νικηφόρου Φωκά.

Σαν κάθε όνειρο τέλειωσε σύντομα και σβήσαν ελπίδες για άλλη μια φορά,
γιατί οι Αγγλο-Γάλλο-Προτεσταντο-Καθολικοί, οι σύμμαχοι,
                      [προτίμησαν την Πόλη νάχουν οι Τούρκοι, παρά οι Χριστιανοί..

Χριστιανοί μεν οι ¨Έλληνες.... αλλά ορθόδοξοι (!) και όπως λέει η ιστορία,
                                               ["κατά" της εξουσίας του Πάπα, σφόδρα ανθενωτικοί,
άσε που είχαν πάντοτε οι (κουτό)Φραγκοι το φόβο μήπως αναστηθεί...
                                     [και διεκδικήσει τα εδάφη της η αυτοκρατορία η Βυζαντινή,
σαν κληρονόμος νόμιμος απ' όσα κατείχε,
                                                       [από εποχής του Ιουλίου Καίσαρα η Ρωμαική.

             Έτσι φτάνουμε τώρα στο 1955, όπου εφέτος οι Τούρκοι,
                                          [κατηγορώντας τους Ελληνοκύπριους, ότι κακοποιούν,
            τους συμπατριώτες τους στη Κύπρο,
                                           [με λύσσα και φανατισμό πάνω στους Έλληνες ορμούν...

            Με την ονομασία «Σεπτεμβριανά του 55» ,
                                     [γράφτηκε στις σελίδες του ιστορικού βιβλίου,
            το οργανωμένο 'κείνο πογκρόμ στην Πόλη,
                                                             [την νύκτα της 6ης Σεπτεμβρίου,
            με στόχο σπίτια, σχολεία και βεβηλώσεις εκκλησιών,
                                               [ακόμη και του Ελληνικού νεκροταφείου !
_______________________________________________ 


Για να παρακολουθήσετε το "ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα" (1939 - 2019) 
* Το "ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα" είναι το 3ο μέρος της τριλογίας
''ιστορίες & υστερίες της Ιστορίας'' και αναφέρεται στα χρόνια 1939 - 2019.
Συνεργάστηκαν οι Π. Β. Ματαράγκας και Κ. Γ. Ραπακούλια

_______________________________________________________________________________




*ΕΟΚΑ, μυστική στρατιωτική οργάνωση των Ελλήνων Κυπρίων, ήταν εκείνη που διεξήγαγε, με αρχηγό της τον Γεώργιο Γρίβα - Διγενή, τον τετραετή ένοπλο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1955 - 1959 κατά των Άγγλων κυριάρχων. Ο αγώνας εκείνος οδήγησε στην απελευθέρωση της Κύπρου που κατέστη το 1960 ανεξάρτητη Δημοκρατία.

*Ο όρκος του στρατού του Διγενή: "Ορκίζομαι εν ονόματι της Αγίας Τριάδος, ότι θα εργασθώ με όλας μου τας δυνάμεις δια την απελευθέρωσιν της Κύπρου από τον Αγγλικόν ζυγόν, θυσιάζων προς τούτο και αυτήν τη ζωή μου".
Η εφημερίδα «Έθνος» έγραψε: «Κατά την 12.40 μ. μεσονύκτιον ώραν ολόκληρος η Λευκωσία ανεστατώθη εκ συνεχών και σφοδρών εκρήξεων και έντρομοι οι κάτοικοι ηγέρθησαν από τας κλίνας των και εξήλθον εις τας οδούς, ζητούντες πληροφορίας δια την αιτίαν των εκρήξεων τούτων. Αμέσως, δύο πυροσβεστικοί της Αστυνομίας ξεκίνησαν εκ του παρά την Πύλην Πάφου Αστυνομικού Αρχηγείου, κατευθυνθείσαι η μεν μία προς δυσμάς, η δε άλλη προς ανατολάς, εξελθούσαι των τειχών της πόλεως. Ταυτοχρόνως ηκούοντο επανειλημμένα σφυρίγματα αστυνομικών».
Ο Διγενής σημείωσε:  «Η ενέργεια μας αυτή αιφνιδίασε τους πάντας: Τας αρχάς της Κύπρου, τους Κυπρίους, τους εν Ελλάδι. Δεν έλειψαν εν τούτοις και αι αντιδράσεις... Η πρώτη εντύπωσις μεταξύ του Ελληνικού πληθυσμού της νήσου υπήρξεν αρίστη. Ο λαός βλέπει πλέον τον Εθνικόν αγώνα του να λαμβάνη έμπρακτον εκδήλωσιν, αντί της ακολουθούμενης μέχρι της ημέρας εκείνης τακτικής του χαρτοπόλεμου»
Σε απόρρητη έκθεση της Αγγλικής Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, η οποία δρούσε στην Κύπρο, γράφτηκε:  «Η έκρηξις της τρομοκρατίας εις τόσον μεγάλην κλίμακα υπήρξε δι' ημάς ο μεγαλύτερος αιφνιδιασμός».
Για την έκπληξη, που η ΕΟΚΑ προκάλεσε στη Βρετανική Κυβέρνηση, ο Χάρολντ Μακμίλλαν, Υπουργός των Εξωτερικών της Βρετανίας, γράφει στα Απομνημονεύματα του:
«Το Υπουργείον Αποικιών εφαίνετο κάπως έκπληκτον και κάπως στενοχωρημένον δι' αυτήν την εξέλιξιν. Αλλ' ήτο φανερόν ότι το σύστημα πληροφοριών και ασφαλείας εις την νήσον ήτο ελαττωματικόν».

 
Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος έγραψε στον Διγενή μετά τα γεγονότα της 1ης Απριλίου:
«Σας στέλλω τις θερμότερες ευχές μου και τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια. Χίλιες φορές εύγε! Οι κατακτηταί αντιλαμβάνονται ότι μπήκαμε σε σοβαρόν στάδιον αγώνος».

* Σεπτεμβριανά:  Με την ονομασία «Σεπτεμβριανά» έμεινε στην ιστορία το οργανωμένο πογκρόμ της νύκτας της 6ης Σεπτεμβρίου 1955, εξ ου και η ονομασία, που συνέβη στη Κωνσταντινούπολη, όπου καθοδηγούμενος τουρκικός όχλος προκάλεσε βίαια επεισόδια κατά των περιουσιών των Ελλήνων ομογενών και των Αρμένιων, πλην όμως Τούρκων υπηκόων, καθώς και άλλων μη μουσουλμανικών μειονοτήτων, λεηλατώντας και πυρπολώντας ελληνικά καταστήματα, σπίτια, σχολεία και βεβηλώνοντας εκκλησίες ακόμα και νεκροταφεία δημιουργώντας τρομοκρατία και ανασφάλεια για τις υφιστάμενες μειονότητες. 

Η Αφορμή,  μια βομβιστική επίθεση στο πατρικό σπίτι του Κεμάλ Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη, που αποδείχτηκε στην συνέχεια ότι ήταν σκηνοθετημένη προβοκάτσια από την ίδια τη τουρκική κυβέρνηση. Πραγματική αιτία του πογκρόμ αυτού ήταν η εξέλιξη του Κυπριακού ζητήματος, η συγκυρία του οποίου μεθόδευσε την προβοκάτσια.
Τα «Σεπτεμβριανά» αποτελούν ένα μέρος ενός μακρύ καταλόγου διώξεων κατά αλλοθρήσκων μειονοτήτων που μπορεί να ξεκίνησαν περί τα τέλη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πλην όμως εντάθηκαν από την εποχή των Νεοτούρκων και ύστερα.

    
- Το 1924, μερικούς μήνες μετά την υπογραφή της συνθήκης ο ελληνικός πληθυσμός της ευρύτερης Κωνσταντινουπόλεως υπολογιζόταν σε 298.000 άτομα. Όσοι Έλληνες παρέμειναν στην Κωνσταντινούπολη υποτίθεται ότι προστατεύονταν από διάφορες πρόνοιες της συνθήκης.
- To 1927, τρία χρόνια μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης η ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινουπόλεως περιοριζόταν στις 100.000 περίπου άτομα, συν άλλες 26.000 Έλληνες πολίτες.

Από την επομένη της υπογραφής της Συνθήκης της Λωζάννης η Τουρκία άρχισε να περιορίζει τα δικαιώματα που παρείχε στους Έλληνες η συνθήκη, καταπατώντας με απροκάλυπτο τρόπο διάφορα άρθρα της και ασκώντας με παντοιοτρόπως ποικίλες πιέσεις στους μειονοτικούς και στο ίδιο το Οικουμενικόν Πατριαρχείον. Και όλα αυτά χωρίς να υπάρξει ουδεμία αντίδραση από το ελληνικό κράτος, πλην ελαχίστων περιπτώσεων. Ενδεικτικώς και πολύ περιληπτικώς αναφέρονται μερικά μόνον από τα μέτρα που έλαβε το τουρκικό κράτος κατά των Ελλήνων μειονοτικών: 


- Κατά καιρούς αυθαίρετες απελάσεις ομογενών και δη σημαινόντων προσώπων, 
- Απαγόρευση εξασκήσεως πολλών επαγγελμάτων σε Έλληνες, 
- Κατασχέσεις περιουσιών, 
- Επεμβάσεις στις εκλογές των ομογενειακών ιδρυμάτων, 
- Παρεμβολή διαφόρων προσκομμάτων στην ομαλή οργάνωση και λειτουργία των εκπαιδευτηρίων και ένα σωρό άλλα.
 
Αποκορύφωμα της τουρκικής εχθρικής πολιτικής κατά της ελληνικής μειονότητος ήταν η στρατολόγηση είκοσι κλάσεων ομογενών, ηλικίας 25 – 45 ετών, το 1941 και η αποστολή τους σε νέα «τάγματα εργασίας» (amele taburlarι) προς πραγματοποίηση εκχιονισμών, εκβραχισμών και έργων οδοποιίας στα βάθη της Τουρκίας, υπό άθλιες καιρικές συνθήκες. 

 Όλα αυτά μετά την πλήρη επιβολή της τριπλής γερμανο-ιταλο-βουλγαρικής κατοχής στην Ελλάδα.
 
Τέλος, το εξοντωτικότερο μέτρο κατά της ομογενείας υπήρξε η περιβόητη «φορολογία περιουσίας» (varlιk vergisi) – ‘βαρλίκι’ για τους ντόπιους Κωνσταντινουπολίτες. 

Σύμφωνα μ’ αυτόν το νόμο, οι τουρκικές αρχές, με αυθαίρετο τρόπο, όρισαν για τους μειονοτικούς φόρο που έφθανε να είναι διπλάσιος ή και τριπλάσιος της συνολικής αξίας της περιουσίας τους. Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος δεν κατέβαλλε τον φόρο εντός δεκαπέντε ημερών, οι έφοροι είχαν δικαίωμα να κατάσχουν κάθε κινητή και ακίνητη περιουσία του. 
Αργοπορία τριάντα ημερών σήμαινε τον εκτοπισμό των ‘οφειλετών’ σε ειδικά στρατόπεδα και εκτέλεση καταναγκαστικών έργων. Αποτέλεσμα αυτού του νόμου υπήρξε η δήμευση πολλών περιουσιών (αφού οι ομογενείς εκλήθησαν να πληρώσουν μέχρι και δεκαπλάσια από τα νομίμως αναλογούντα σ’ αυτούς – σε αντίθεση με τους Τούρκους, που πλήρωναν συμβολικά ποσά) ή η πώλησή τους σε Τούρκους έναντι ποσών ευτελεστάτων. 
Επίσης, πάρα πολλοί Έλληνες οδηγήθηκαν στην Ανατολία για καταναγκαστικά έργα. Πολλοί εξ αυτών πέθαναν από τις κακουχίες, ενώ όσοι σώθηκαν επέστρεψαν σε άθλια κατάσταση στις αρχές του 1944, και όταν πλέον άρχισε να διαφαίνεται στον ορίζοντα η ήττα της ναζιστικής Γερμανίας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Βάσει αυτού του νόμου η ελληνική ομογένεια, αν και αποτελούσε λιγότερο από το 0,5% του συνολικού πληθυσμού της Τουρκίας, εκλήθη να πληρώσει το 20% του συνολικού ποσού του φόρου.
Γενικώς, η τουρκική κυβέρνηση, με τα μέτρα που έλαβε εναντίον των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως έπληξε καίρια τους κοινωνικούς, πολιτικούς, πολιτιστικούς και οικονομικούς θεσμούς της ελληνικής μειονότητος.
Μετά το πέρας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, και ιδίως μετά το 1947, η Τουρκία αναγκάστηκε να χαλαρώσει τα μέτρα κατά της ελληνικής μειονότητας, καθώς η Ελλάδα βρέθηκε με το μέρος των νικητών του πολέμου, ενώ η Τουρκία είχε τηρήσει ευμενή ουδετερότητα προς την ναζιστική Γερμανία και ευρίσκετο σε πολύ δύσκολη θέση, ιδίως έναντι της Σοβιετικής Ένωσης.



* Όθων Λίμαν φον Σάντερς, (Otto Viktor Karl Liman, 17 Φεβρουαρίου 1855 - 22 Αυγούστου 1929), περισσότερο γνωστός ως Λίμαν φον Σάντερς, ήταν Γερμανός στρατηγός, που είχε αναλάβει στρατιωτικός σύμβουλος και ανώτατος στρατιωτικός διοικητής του στρατού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.Συμβούλεψε τους Τούρκους για ν’ αποκτήσουν συμπαγή ομοιογένεια; Να προβαίνουν σε εξορισμούς, ώστε οι παγωνιές του χειμώνα, οι βροχές, ο τύφος και η χολέρα ν’ αποδεκατίσουν τη μισητή ράτσα των Ελλήνων. Να μην μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει για άμεσες σφαγές. Αργός και βασανιστικός θάνατος, δηλαδή, χειρότερος κι από εκείνον των Αρμενίων. Τους δελεάζει και με τις περιουσίες που θα τις καρπωθούν.





ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΣΟΝΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ 
(Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών)

1. ΑΒΡΑΑΜΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
2. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΒΑΣΙΛΗΣ
3. ΑΝΑΞΑΓΟΡΑ ΚΩΣΤΑΣ
4. ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
5. ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ
6. ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ
7. ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΗΣ....»»»»
8. ΒΛΑΜΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
9. ΓΙΩΡΓΑΛΛΑΣ ΜΙΧΑΗΛ
10. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
11. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ (ΔΙΕΡΩΝΑ)
12. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ (ΑΝΑΡΙΤΑ)
13. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΝΙΚΟΣ
14. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΩΝΑ (ΛΥΣΗ)
15. ΓΙΑΓΚΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
16. ΓΙΑΛΛΟΥΡΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ
17. ΓΙΑΝΝΗ ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ
18. ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΚΗΣ
19. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ
20. ΔΡΑΚΟΣ ΜΑΡΚΟΣ
21. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ
22. ΕΥΑΓΟΡΟΥ ΝΙΚΟΣ
23. ΖΑΚΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
24. ΖΑΝΟΥ ΣΑΒΒΑΣ
25. ΖΑΧΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
26. ΖΗΝΩΝΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
27. ΗΛΙΑΔΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
28. ΗΡΟΔΟΤΟΥ ΔΗΜΟΣ
29. ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ ΝΙΚΟΣ
30. ΙΩΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΣ
31. ΚΑΪΛΗ Μ. ΣΙΑΛΟΣ
32. ΚΑΛΑΪΤΖΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ
33. ΚΑΝΝΑΟΥΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
34. ΚΑΡΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΣ
35. ΚΑΡΑΟΛΗΣ ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ
36. ΚΑΡΥΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
37. KΑΡΥΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
38. ΚΑΣΠΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
39. ΚΑΤΕΛΑΡΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ
40. ΚΚΕΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
41. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ
42. ΚΟΛΟΚΑΣΗ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
43. ΚΟΥΚΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
44. ΚΟΥΤΣΟΦΤΑΣ ΜΙΧΑΗΛ
45. ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗΣ
46. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΑΛΕΚΟΣ
47. ΛΕΝΑ ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ
48. ΛΟΪΖΟΥ ΚΩΣΤΑΣ
49. ΛΟΥΚΑ ΛΟΥΚΑΣ
50. ΜΑΤΣΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ
51. ΜΑΥΡΟΜΜΑΤΗΣ ΣΤΕΛΙΟΣ
52. ΜΙΧΑΗΛ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
53. ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
54. ΜΙΧΑΗΛ ΧΑΡΙΛΑΟΣ
55. ΜΟΥΣΚΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
56. ΜΥΛΩΝΑ ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ
57. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
58. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΙΩΝΑΣ
59. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΙΧΑΗΛ
60. ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ
61. ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ
62. ΟΝΗΣΙΦΟΡΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ
63. ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗΣ ΕΥΑΓΟΡΑΣ
64. ΠΑΝΑΓΗ ΒΑΣΟΣ
65. ΠΑΝΑΓΙΔΗ ΑΝΔΡΕΑΣ
66. ΠΑΝΑΓΙΔΗ ΧΡΙΣΤΟΦΗΣ
67. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑΣ
68. ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΟΔΕΣΤΟΣ
69. ΠΑΠΑΒΕΡΚΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
70. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΟΥΚΙΑ
71. ΠΑΠΑΚΥΡΙΑΚΟΥ ΗΛΙΑΣ
72. ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΕΥΑΓΟΡΑΣ
73. ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ ΑΝΔΡΕΑΣ
74. ΠΑΡΙΔΗΣ ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ
75. ΠΑΤΑΤΣΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ
76. ΠΑΤΣΑΛΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
77. ΠΕΤΤΕΜΕΡΙΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
78. ΠΙΤΤΑΣ ΦΩΤΗΣ
79. ΡΟΤΣΙΔΗΣ ΣΑΒΒΑΣ
80. ΣΑΚΚΑ ΚΑΛΛΗΣ
81. ΣΑΜΑΡΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
82. ΣΟΥΡΟΥΚΛΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
83. ΣΟΥΡΟΥΛΛΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
84. ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ ΤΑΚΗΣ
85. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ
86. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
87. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ
88. ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΠΛΑΤΩΝ
89. ΣΥΜΕΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
90. ΤΟΥΜΑΖΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
91. ΤΟΥΜΑΖΟΥ ΤΟΥΜΑΖΟΣ
92. ΤΡΙΤΑΙΟΥ ΣΤΕΛΙΟΣ
93. ΤΣΑΓΓΑΡΗ ΣΩΤΗΡΗΣ
94. ΤΣΙΑΡΤΑΣ ΧΡΙΣΤΟΣ
95. ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
96. ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΥ ΑΡΤΕΜΙΟΣ
97. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ
98. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
99. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (ΆΓΙΟ ΕΠΙΦΑΝΙΟ ΦΛΑΣΟΥ)
100. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
101. Χ’’ ΓΙΑΚΟΥΜΗ ΣΠΥΡΟΣ
102. ΧΑΤΖΗΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΓΙΑΣΟΥΜΗΣ
103. ΧΑΤΖΗΘΕΟΔΟΣΙΟΥ ΘΕΟΔΟΣΗΣ
104. ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΙΧΑΗΛ
105. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ ΙΑΚΩΒΟΣ
106. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
107. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

______________________________________________________


  ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα  

No comments:

Post a Comment