Wednesday, September 5, 2018

1971, "Άστους να κουρεύονται"


Τέσσερα χρόνια ήδη διανύει η Δικτατορία στην Ελλάδα,
               [όταν έρχεται ο Σπύρος Αναγνωστόπουλος απ' την Αμερική,

Έλληνας από τους Γαργαλιάνους, που μετονομάσθη,

                                        [θα σε κουφάνω, σε Σπάιρο Άγκνιου* αγγλιστί,
παρεμπιπτόντως, εκλεγμένος προ καιρού αντιπρόεδρος των ΗΠΑ,
                             [και τώρα επ' ευκαιρία, ως το χωριό του θα πεταχτεί...

Οι τρεις συνταγματάρχες επίσημες βάζουν στολές,

                       [σπαθιά, παράσημα κι όλα τα γνώριμα στολίδια 'κείνα,
και με υπερωρίες των σκουπιδιάρηδων προσπαθούν
                       [να ξεβρωμίσουν στο πιτσιφύτιλο την κεντρική Αθήνα...

.... Καλωσορίσματα, φιλαρμονικές και λογύδρια,
                                   [κάργα οι ρεβεράντζες, γλειψίματα και παράτες,
ουρές οι μαύρες λιμουζίνες πηγαινοέρχονταν,
                      [κι ελεύθεροι σκοπευτές βίγλες* στήνανε στις ταράτσες.



Το επιτελείο του προφανώς θα τον συμβούλεψε.….. "δικτάτορες"
          [να μην επισκεφτεί διότι το "Γκρικ πήπολ" θα έχει αντιρρήσεις,
αλλά φαντάζομαι πως, "Ρε άστους να κουρεύονται τους Έλληνες",
                                                             [θα ήτανε οι δικές του απαντήσεις.
Η πλάκα είναι πως οι Έλληνες όντως... κουρεύονταν
                                                  [είχε γίνει μάλιστα το θέμα της ημέρας,
και του κουρέα, εντολοδόχου δήμιου νεαρών ψυχών, η μηχανή 

                                                               [στους νέους φάνταζε σαν τέρας.

Σήμερα κατ' εντολήν, θα κούρεψε και σαράντα,
      
                                   [που "αμαρτήσανε", που αφήσανε "μακρά την κόμη",
και αναμένεται λίαν προσεχώς,
κουρούπιδες,                                 
                                                      [να γίνουν με το ζόρι, πάρα πολλοί ακόμη..

Απολυμένος, σαν ταραξίας από το πλοίο που δούλευα,
                 [κείνη τη μέρα προσγειώθηκα στο Χασάνι, στο Ελληνικό.

Κατά τ' απόγευμα κατέβηκα μια βόλτα στη Βικτώρια,
                                                     [και καθώς σουλατσάριζα χωρίς σκοπό,
μούρη με μούρη πέσαμε με κάποια που φλερτάριζα παλιά,
                             [στο Λύκειο σαν πήγαινε της Κυψέλης.... την Μυρτώ.



          - "Πες μου της λέω ρε Μυρτάκι, πως παν' τα πράγματα,
                   [τίποτα δεν μάθαινα στο καράβι, τι παίζεται ρε 'σύ εδώ ??"
          - "Κι οι τοίχοι, μου λέει, έχουν αυτιά... μα για ότι ρωτάς,
                         [κι ότι να μάθεις θέλεις, όλα με τη σειρά θα σου τα πω...

          Εκτός απ' τα κουρέματα μάθε ότι κι οι κοπελιές,
                                                [ζούλα φοράμε μίνι, και πρέπει να κρυβόμαστε (!)...
          μα τούτα είναι πταίσματα μπροστά στο ότι γενικώς,

               [όποιοι και νάναι στο τιμόνι... "σημειωτόν" σαν έθνος πορευόμαστε.         
          Έχω βγάλει όμως ένα συμπέρασμα.... κάποιες φορές,
                                         [πολύ αυστηρά, ίσως κι άδικα αυτομαστιγωνόμαστε,       
          πιστεύοντας ότι οι "άλλοι" είναι καλύτεροι, ότι πολιτισμικά
                    [και ουδέποτε θα τους φτάσουμε... με δυο λόγια δεν τρωγόμαστε.
         
Όπως, για παράδειγμα, ότι από δεκαετίας στο κοινοβούλιό μας
                                                                            [και βουλευτίνα έχουμε εκλεγμένη,

          .... ενώ με έκπληξη μαθαίνω ότι μόλις φέτος, στη προηγμένη Ευρώπη,
                                         [συγκεκριμένα, στη καρδιά της, την άκρως εξελιγμένη
στην Ελβετία, στη χώρα πρότυπο,
                                                      [στο βασίλειο του χρήματος και των τραπεζών,
θα έχουν δικαίωμα ψήφου πρώτη φορά οι γυναίκες,
                                         [ολόκληρα δέκα χρόνια μετά από μας, αν είναι δυνατόν

κι αυτό να συμβαίνει ενώ παράλληλα, η κοινή γνώμη,
                                     [τα Ελβετικά μίντια, οι εφημερίδες τους και τα περιοδικά,
μόνιμα αναφέρονταν στη κοινωνικο-πολιτισμική θέση των γυναικών,
                                                                     [επικρίνοντας με σχόλια πολύ αρνητικά
τον εκτός Ευρώπης κόσμο... σχεδόν όλα τα υπόλοιπα κράτη του πλανήτη,
                                                      [της Ασίας, της Αφρικής, και τα Μεσανατολικά".

Η Μυρτώ μούπε... για το κουμαντάρισμα των αρχόντων,
                                                                              [με λεπτομέρειες, όλα τα σχετικά,
παραστατικότατα, και σαν να μην έλειψα απ' τη χώρα,
                                                             [σχημάτισα τη πλήρη εικόνα των "κακών"...
και πρόβλεψη κάνει... πως σαν θάρθουν άλλοι κακοί, θαμώνες νέοι,
                                                  [αμαχητί θα πέσουνε, το "δίκαιον και το λογικόν",

κι ότι με έκπληξη θα διαπιστώσω πως τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
                                                                 [και οι βολταιροπαρόλες εξαφανιστήκανε,
οι δε ποπολοσκυφτοομερτάδες, θα βλέπουν άσπρο το μαύρο
                             [γιατί από τον μπιγκ μπρόδερ έτσι γκεμπαιλοεκπαιδευτήκανε,
στραβώθηκαν ομαδικώς λες και να δικαιώσουν θέλαν τον Φελμεράυερ,
                                               [και να στο κάνω κομπλέ, τελείως κουφαθήκανε.

Τοιουτοτρόπως ουδείς βλέπει - ακούει την επιθετική
                              [της πορφυρογέννητης, κίνηση εντυπωσιασμού, την "πρώτη",
ενώ όλοι απαιτούν να καρατομηθεί η "δεύτερη" η θρασεία.... σαν ένοχη
                                                                                   [τι δεν κατάλαβες πατριώτη ???

Όλα ετούτα με φόντο καθαρευουσιάνικες παρόλες, με δοτικές,
                   [με τα "τοσούτω μάλλον καθ' όσον" και με τα "ειρήσθω εν παρόδω",
μου επέστησε δε την προσοχή η Μυρτώ,
                         [να προσέχω μην με παραμυθιάζουνε, σαν νάμαι κάνα κορόιδο.

Πιότερα δεν είπε... μη διαταράξει, νιρβάνα, βόλεμα, αυτοϊκανοποίηση,
                               [της συνομοσπονδίας των ντελαλοκρυφοβερσαλλιορητόρων,
με τα τσιτωμένα πουγκιά από τ' αργύρια.... και πως "περσόναε νον γκράτα"
               [δηλαδή ανεπιθύμητοι δω μέσα είναι δαύτοι, στο ίδρυμα απόρων..
 

               

* Περσόνα νον γκράτα, πληθ: personae non gratae,  Επιθετικός προσδιορισμός για άτομα που είναι ανεπιθύμητα. Λατινογενής έκφραση που αποτελεί όρο του ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ και χρησιμοποιείται σε άρση διαπίστευσης προσώπου που δια λόγου ή έργου προσέβαλε τη Χώρα.
 ______________________________________________________________


* Το "ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα" είναι το 3ο μέρος της τριλογίας   
''ιστορίες & υστερίες της Ιστορίας'', και αναφέρεται στα χρόνια 1939 - 2019. 
 Συνεργάστηκαν οι Π. Β. Ματαράγκας και Κ. Γ. Ραπακούλια 
________________________________________________________________



   ήλθα.. είδα... δεν ενίκησα 

No comments:

Post a Comment