Wednesday, September 20, 2017

1941, Τσουνάμι από σίδερο και ατσάλι


Ενώ 'μαι πλέον, ζωή νάχω,                                   
                            [κοτζάμ "ενός έτους μωρό",                     
τα τεθωρακισμένα των Γερμανών,
                                 [μπουκάρουνε εν χορώ,
μέσα στις πόλεις μας... μα πριν αυτό,
                            [δυό λόγια θα ήθελα να πω
σε όσους δεν υπήρχαν
                               [στον αιώνα τον εικοστό .

Στην επίθεσή του ο Ντούτσε*, στα συνορά μας,               *όπως λέγανε τον Μουσσολίνι
                            [τα βρήκε κυριολεκτικά μπαστούνια,
και υποθέτω θα τούπε ο Χίτλερ "ρε μανια-μούνια,
ρε τζάμπα-μάγκα, έρχομαι να σε ξελασπώσω,
και του άξονα το γόητρο, ανίκανε-φαφλατά να σώσω..."


Έτσι, απ' του Ντούτσε το στρατό,
                   [μακρύτερα επιτίθεται, πιο Ανατολικά,
μα σπάει τα μούτρα του,
               [μπρος στην απόρθητη "Γραμμή Μεταξά",
στα ειδικά μελετημένα στην κατασκευή τους οχυρά,              
"εκείνα", στα εδάφη μας τα Μακεδονικά.

"Φύρερ μου, πολεμάνε μέχρις εσχάτων..."
       [του λεν οι στρατηγοί του, "όπως στα αρχαία χρόνια τα παλιά, 
κι από το Σύνταγμα μας "Leibstandarte SS Adolf Hitler",
                                                       [χάνουμε τα καλύτερα παιδιά,
με τίποτα δεν πέφτουν αυτά τα Ελληνικά οχυρά...
ο μόνος τρόπος να νικήσουμε είναι με μπαμπεσιά:
να μπούμε από τα σύνορα τα Γιουγκοσλαυικά,
                                              [από των οχυρών το πλάι,
που σύμμαχοι είναι Έλληνες και Γιουγκοσλαύοι,
                                                [κι έτσι κανείς δεν τα φυλάει...."


Ο μεγάλος Φύρερ έβραζε,
                            [και από το στόμα του έβγαζε αφρούς,
"αυτός", που νίκησε όλους τους Ευρωπαϊκούς στρατούς,
που ακουστά 'χε μόνο το "ταν ή επί τας" των Σπαρτιατών...
στα συνορά μας το βλέπει τώρα... και γίνεται έξω φρενών !

Στέλνει κι άλλους, τους "εκλεκτούς" του με τη σιδερόφρακτή του μηχανή,
με πάντζερ, με εφορμούντα στούκας, και παραδίνονται,
                                         [οι Γιουγκοσλάβοι γείτονες στη στιγμή,

Με τον "πλίτζκριγκ* σε πλήρη εφαρμογή,                      *Blitzkrieg αστραπιαίος πόλεμος  
εισβάλουν από τα Σλαβικά σύνορα όντως σαν αστραπή,
αποκόπτουν την Ελληνική στρατιά της Αλβανίας,
              [και μένει χωρίς βοήθεια η δεύτερη αμυντική γραμμή,
εκείνη η μεταξύ του όρους Ολύμπου,
                              [και του ποταμού Αλιάκμονα δηλαδή,
που οι υπόλοιποι στρατιώτες μας είχαν οχυρωθεί εκεί,
                                            [μαζί κι οι σύμμαχοι Αυστραλοί,
από την άκρη του κόσμου οι Νεοζηλανδοί,
                                           [βεβαίως κι οι έμπειροι Βρετανοί.

Μα, η καταιγιστική επέλαση των πάντζερ,
                                [ένα "τσουνάμι από σίδερο και ατσάλι",
έκανε μάταιη κάθε αντίσταση, ήταν σαφώς μιά άνιση πάλη,
και τ' αποτέλεσμα ήταν η τακτικο-άτακτη υποχώρηση,
και του Τσολάκογλου η πολυσυζητημένη συνθηκολόγηση.....

Μια λεπτομέρεια σημειώνω εδώ, για αυτά τα θρυλικά,
τα αιματοβαμμένα των Θερμοπυλών στενά,
που πρώτη φορά σε μία άλλη γραμμή άμυνας
                                       [τα υπερασπίζονται αλλοδαποί,
που δυστυχώς την ήττα γεύονται και αυτοί οι σύμμαχοι,
                                                  [οι Αυστραλο-Νεοζηλανδοί.

Η μάχη της Κρήτης σύντομα ακολουθεί,
που σα λιοντάρια πολέμησαν μάταια με γκράδες οι Κρητικοί..


            Κι ενώ σε μας συνέβησαν όλα αυτά ετούτη τη χρονιά,
            ο υπόλοιπος πλανήτης φλέγεται κυριολεκτικά....

            Η μεγαλύτερη στην ανθρωπότητα που έγινε στρατιά,
            από 3.000.000* στρατιώτες,                                             *τρία εκατομμύρια
                         [με 3.500 στούκας και βομβαρδιστικά,
            σαρώνει τη Ρώσικη στέππα και σχεδόν ολόκληρη την κατακτά,
            πλην της Μόσχας και του Λένινγραντ
                                                   [που αντέχουν σαν τελευταία οχυρά,
            ενώ έξη Ιαπωνικά αεροπλανοφόρα,                   
                     [συμμαχικά των Γερμανών, με πιλότους αυτοκτονίας,       
            τσακίζουνε τους Αμερικάνους στη Χαβάη,
                                                   [κτυπώντας τους μετά μανίας...

            Για κάποια απ' όσα ανέφερα γεγονότα,  
                                              [διάφορες λέγονται  ιστορίες,
            που άλλες ίσως νάναι αληθινές και άλλες ίσως εικασίες,
            και μου θυμίζουν έντονα,
                                    [τις αθώες εκείνες τις "Μαρίες¨",
            που βγαίνανε στα χρόνια μας, στο γυαλί, να μας πείσουν,
            ότι δεν θέλανε τον "λαδό-ανοιχτοχέρη" να κρύψουν...
            αλλά φταίει το ειδοποιητήριο...
                               [που για νάρθει μια βδομάδα κάνει,
            κι αφού έτσι "βολεύει", πολύ αργοπορημένο φτάνει...!
            άσχετο αν αυτό που λένε μπορεί να σε τρελάνει.

Κι αν ακαταλαβίστικο βρίσκεις τον επίλογό μου,
επίτηδες τον έκανα,
       [κατά πως λέει ο Μηλιώκας "για το καλό μου"...

Εξ άλλου και ο Νοστράδαμος,
           [με το αλμανάκ του, την ίδια έκανε δουλειά,
τά έγραφε καμουφλαρισμένα τα "όσα έβλεπε στραβά",
και στους νεότερους φαίνονται λόγια τρελά,
γιατί ήταν με τον Γολιάθ και τότε άνιση η πάλη του,
κι έπρεπε ο φουκαράς να προστατέψει το κεφάλι του.
_________________________________________________


* Το "ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα" είναι το 3ο μέρος της τριλογίας
''ιστορίες & υστερίες της Ιστορίας'' και αναφέρεται στα χρόνια 1939 - 2019.
Συνεργάστηκαν οι Π. Β. Ματαράγκας και Κ. Γ. Ραπακούλια

________________________________________________________________________


   ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα  

No comments:

Post a Comment