Εκείνο των συνταγματαρχών...
[το Απριλιάτικο πρωινό,
δούλευα στο καράβι κάπου νότια Αγγλία,
[σ' ένα σαπάκι φορτηγό,
έτσι δεν έτυχα των γεγονότων της εποχής,
[αυτόπτης μάρτυς,
κείνο που ξέρω όμως είναι, πως πριν μπαρκάρω
[δεν μπορούσες από το κέντρο να περάσεις,
αν από τα δακρυγόνα και τις ροπαλιές,
[στην Αθήνα το μερίδιό σου δεν εισπράξεις..
Οι οργισμένοι διαδήλωναν χωρίς σταματημό,
[για τα καμώματα του βασιλιά,
που είπε στον πρωθυπουργό στα ίσια,
["...την παραιτησή σου δεν την χρειάζομαι γραπτά
φτάνει που την ανέφερες",
[και είπαν όλοι "δεν είμαστε καλά" !!!
Η πρόσφατα καταγεγραμμένη του 52,72%,
[απίστευτη επί τοις εκατό λαϊκή πλειοψηφία,
έπνεε τα μένεα, ή όπως λέμε συνήθως
["πυρ ήτανε και μανία"
και εγκαταστάθηκε στα πεζοδρόμια,
[καθώς θεώρησαν ότι ήταν μπαμπεσιά,
και στημένο, να τη φέρουνε του γερο Παπανδρέου,
[λόγω του μαρξιστή (τότε*) γιου του, Αντρέα, ήτανε η δουλειά.
Όλα ετούτα είναι χιλιογραμμένα,
[κι απ' όλους μας πολύ γνωστά,
γι αυτό αφήνω τη συνέχεια στο Σαββόπουλο,
[με το τραγούδι του "βγήκανε στα σοκάκια τα παιδιά,
που αγαπούν τα στρατιωτάκια,
[με τις σημαίες και με τα ξύλινα σπαθιά....
Μα νοερά καμιά φορά, λέω στο Διονύση μου:
["Εντάξει φίλε, όπως τα λες και "φτου-κακά",
μα μου τη δίνουνε και οι επετειο-μεγαλοστομίες,
[από τους υπεύθυνους για τα καπιτολκοντρολμνημονιακά,
τους κοψοσυνταξιωφάγους, τους κατασχεσεωνμανείς,
[τους ψαλιδοχέρηδες του ΕΚΑΣ ,
της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, τους ηλικιωμενωνφαρμακοκόφτες,
[τους πενταψηφιοραντεβουρουφίχτρες που μας εκάναν της καρπαζιάς,
για να μην θυμηθώ τις φιλετοπωλήσεις, όπως το Χασάνι,
[που παίχτηκε στα ζάρια με 92 το τετραγωνικό, χάρισμα κυριολεκτικά,
και κει που το οικόπεδο τελειώνει... το διπλανό το σπίτι
[τρία χιλιάρικα το μέτρο, για να μην πω και πιο πολλά.
Θέλεις και άλλο να φτιαχτείς ??
[και μιλάμε για να φτιαχτείς κανονικά, να σου τη δώσει για καλά...
Του Αλεξάνδρου η χώρα αδυνατεί να βρει Έλληνα να τη σκάψει,
και το χρυσάφι της στην περιοχή της Μακεδονίας,
[να βγάλει χωρίς να την ρημάξει....
Αν είναι δυνατόν ο Καναδός μπαμπεσο-επενδυτής, ο ξένος,
[το περιβάλλον μας να φροντίσει και να κοιτάξει...
Καλά δεν το καταλαβαίνω, δεν έχουμε δικούς μας ??
[σ' όλα τα κράτη οι Έλληνες είναι σκορπισμένοι,
περιζήτητοι επιστήμονες και τεχνικοί
[παγκόσμια αναγνωρισμένοι...
Mε κάτι ψιλά απ΄ όσα σπαταλήθηκαν,
[και κάποιοι μάσησαν στους Ολυμπιακούς,
θα χρηματοδοτούσαν την εξόρυξη με δυναμικό,
[τους βέλτιστους από τους Έλληνες αυτούς,
κι αν κώλωναν, που δεν το πιστεύω,
[τάχα μου στην τεχνολογία,
μ' αυτό τον πακτωλό χρημάτων θα φέρνανε από ειδικούς,
[όλη την αφρόκρεμα της γης... μιλάμε για κοροϊδία..
Τώρα είν' πια αργά... τι κι αν από τον καναπέ,
[όπως σου λένε, εσύ να σηκωθείς,
ανεμομ-ύ-λους δεν έχει πια για Δον Κιχώτη,
[και θα σπάσεις το κοντάρι σου, στην όποια βίλα της χλιδής...
Επιστρέφω όμως στο έτος χίλια εννιακόσια εξήντα επτά
που σουλατσάριζαν τα τανκς μες την Αθήνα
[και τάβλεπα παρατηρητής από την ξενιτειά,
όπου μια μέρα τα τύμπανα του πολέμου* ηχήσανε,
[σιμά μας, στην νοτιοανατολική μεριά.
Στις 5 Ιουνίου το πρωί, τα Γαλλικής κατασκευής Ισραηλινά Μιράζ,
[σηκώνονται και φεύγουν προς τα δυτικά,
και δεν κινούν τις υποψίες των Αιγυπτίων,
[οι οποίοι περιμένουν επίθεση απ' ανατολικά..
Κάνουνε τα Μιράζ λοιπόν τον γύρο, πιάνουνε όλους στον ύπνο,
[επιτιθέμενα απ' την αφύλακτη μεριά,
και βομβαρδίζοντας διαλύουν τα πάντα,
[αεροδρόμια κι αεροπλάνα Αιγυπτιακά...
Θα κάνω μία παρένθεση γι αυτή τη στρατηγική Ισραηλινή μαγκιά,
να πω πως ήταν "κοπι-πέιστ"* επίθεσης από την εποχή, *αντιγραφή
[του Νουραντίν Μαχμούντ, του άγιου Βασιλιά,
του Μουζαχίντ που ένωσε όλους
[για ν' αντιμετωπίσουνε τη σταυροφορική στρατιά.
Ο ιστορικός Ιμπν-Αλ-Αθίρ, γράφει :
"Ο Αμωρί βασιλιάς της Ιερουσαλήμ και του Καΐρου υπερασπιστής,
[περίμενε επίθεση απ' ανατολικά,
αλλά ο στρατηγός του Χαλίφη Σερκούχ τους τη βγαίνει
[κάνοντας κύκλο, όπως οι Ισραηλινοί φέτος, από τα δυτικά".
Κλείνοντας του Αλ-Αθίρ τη παρένθεση, επιστρέφω
[στην αιφνιδιαστική, Αιγυπτιακή καταστροφή...
και ενώ τα πάντα φλέγονται, άλλα Ισραηλινά Μιράζ απογειώνονται,
[επιτίθενται συγχρόνως σε τρεις χώρες μαζί
Ιράκ, Συρία, Ιορδανία και καταστρέφουνε τα αεροδρόμια τώρα κι εκεί !
Αιματηρές μέχρις εσχάτων είναι οι μάχες στο έδαφος, σώμα με σώμα,
μα η υπεροπλία στα τεθωρακισμένα τελευταίου τύπου του Ισραήλ,
[δεν φάνηκε ακόμα...
Στη γενική επίθεση των Ισραηλινών κατά των υψωμάτων του Σινά,
τα τεθωρακισμένα που παρατάξανε φτάναν σε νούμερα φανταστικά,
πιότερα απ' όσα παρέταξαν οι σύμμαχοι στο Ελ Αλαμέιν,
[για να φάνε το "Άφρικα Κορπς" του Ρόμελ δηλαδή τους Γερμανούς.
Σε έξη ημέρες το Ισραήλ υποχρέωσε σε ανακωχή και συνθηκολόγηση,
[και τους τέσσερις (4) δικούς του εχθρούς .
____________________________________________________
* Αντρέας Παπανδρέου πρώιμα χρόνια Γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1919 στην Χίο και ήταν γιος του Γεωργίου Παπανδρέου, Γενικού Διοικητή Αιγαίου τότε και μετέπειτα πρωθυπουργού, και της Σοφίας Μινέικο, κόρης του Ζίγκμουντ Μινέικο, Πολωνού αριστοκράτη και στρατιωτικού μηχανικού. Μεγάλωσε στην Αθήνα και φοίτησε στο Κολλέγιο Αθηνών. Με τρεις συμμαθητές θα δημιουργήσει, σε ηλικία δεκαπέντε ετών, το 1934, το Μαρξιστικό περιοδικό «Ξεκίνημα», όπου και δημοσίευσε πολλά άρθρα για το Σοσιαλισμό. Κάθε τεύχος του περιοδικού είχε στην προμετωπίδα του τους στίχους του Κωστή Παλαμά «Δουλέψτε τον ξανά τον κόσμο στη φωτιά!».
Ήδη από τα εφηβικά του χρόνια, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε γνωριστεί με τρεις σημαντικές μορφές του σοσιαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα, τον Παντελή Πουλιόπουλο (αργότερα εντάχθηκε και στην οργάνωσή του, την ΕΟΚΔΕ), τον Μιχάλη Ράπτη («Πάμπλο») και τον Πλάτωνα Δρακούλη
και εγκαταστάθηκε στα πεζοδρόμια,
[καθώς θεώρησαν ότι ήταν μπαμπεσιά,
και στημένο, να τη φέρουνε του γερο Παπανδρέου,
[λόγω του μαρξιστή (τότε*) γιου του, Αντρέα, ήτανε η δουλειά.
Όλα ετούτα είναι χιλιογραμμένα,
[κι απ' όλους μας πολύ γνωστά,
γι αυτό αφήνω τη συνέχεια στο Σαββόπουλο,
[με το τραγούδι του "βγήκανε στα σοκάκια τα παιδιά,
που αγαπούν τα στρατιωτάκια,
[με τις σημαίες και με τα ξύλινα σπαθιά....
Μα νοερά καμιά φορά, λέω στο Διονύση μου:
["Εντάξει φίλε, όπως τα λες και "φτου-κακά",
μα μου τη δίνουνε και οι επετειο-μεγαλοστομίες,
[από τους υπεύθυνους για τα καπιτολκοντρολμνημονιακά,
τους κοψοσυνταξιωφάγους, τους κατασχεσεωνμανείς,
[τους ψαλιδοχέρηδες του ΕΚΑΣ ,
της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, τους ηλικιωμενωνφαρμακοκόφτες,
[τους πενταψηφιοραντεβουρουφίχτρες που μας εκάναν της καρπαζιάς,
για να μην θυμηθώ τις φιλετοπωλήσεις, όπως το Χασάνι,
[που παίχτηκε στα ζάρια με 92 το τετραγωνικό, χάρισμα κυριολεκτικά,
και κει που το οικόπεδο τελειώνει... το διπλανό το σπίτι
[τρία χιλιάρικα το μέτρο, για να μην πω και πιο πολλά.
Θέλεις και άλλο να φτιαχτείς ??
[και μιλάμε για να φτιαχτείς κανονικά, να σου τη δώσει για καλά...
Του Αλεξάνδρου η χώρα αδυνατεί να βρει Έλληνα να τη σκάψει,
και το χρυσάφι της στην περιοχή της Μακεδονίας,
[να βγάλει χωρίς να την ρημάξει....
Αν είναι δυνατόν ο Καναδός μπαμπεσο-επενδυτής, ο ξένος,
[το περιβάλλον μας να φροντίσει και να κοιτάξει...
Καλά δεν το καταλαβαίνω, δεν έχουμε δικούς μας ??
[σ' όλα τα κράτη οι Έλληνες είναι σκορπισμένοι,
περιζήτητοι επιστήμονες και τεχνικοί
[παγκόσμια αναγνωρισμένοι...
Mε κάτι ψιλά απ΄ όσα σπαταλήθηκαν,
[και κάποιοι μάσησαν στους Ολυμπιακούς,
θα χρηματοδοτούσαν την εξόρυξη με δυναμικό,
[τους βέλτιστους από τους Έλληνες αυτούς,
κι αν κώλωναν, που δεν το πιστεύω,
[τάχα μου στην τεχνολογία,
μ' αυτό τον πακτωλό χρημάτων θα φέρνανε από ειδικούς,
[όλη την αφρόκρεμα της γης... μιλάμε για κοροϊδία..
Τώρα είν' πια αργά... τι κι αν από τον καναπέ,
[όπως σου λένε, εσύ να σηκωθείς,
ανεμομ-ύ-λους δεν έχει πια για Δον Κιχώτη,
[και θα σπάσεις το κοντάρι σου, στην όποια βίλα της χλιδής...
Επιστρέφω όμως στο έτος χίλια εννιακόσια εξήντα επτά
που σουλατσάριζαν τα τανκς μες την Αθήνα
[και τάβλεπα παρατηρητής από την ξενιτειά,
όπου μια μέρα τα τύμπανα του πολέμου* ηχήσανε,
[σιμά μας, στην νοτιοανατολική μεριά.
Στις 5 Ιουνίου το πρωί, τα Γαλλικής κατασκευής Ισραηλινά Μιράζ,
[σηκώνονται και φεύγουν προς τα δυτικά,
και δεν κινούν τις υποψίες των Αιγυπτίων,
[οι οποίοι περιμένουν επίθεση απ' ανατολικά..
Κάνουνε τα Μιράζ λοιπόν τον γύρο, πιάνουνε όλους στον ύπνο,
[επιτιθέμενα απ' την αφύλακτη μεριά,
και βομβαρδίζοντας διαλύουν τα πάντα,
[αεροδρόμια κι αεροπλάνα Αιγυπτιακά...
Θα κάνω μία παρένθεση γι αυτή τη στρατηγική Ισραηλινή μαγκιά,
να πω πως ήταν "κοπι-πέιστ"* επίθεσης από την εποχή, *αντιγραφή
[του Νουραντίν Μαχμούντ, του άγιου Βασιλιά,
του Μουζαχίντ που ένωσε όλους
[για ν' αντιμετωπίσουνε τη σταυροφορική στρατιά.
Ο ιστορικός Ιμπν-Αλ-Αθίρ, γράφει :
"Ο Αμωρί βασιλιάς της Ιερουσαλήμ και του Καΐρου υπερασπιστής,
[περίμενε επίθεση απ' ανατολικά,
αλλά ο στρατηγός του Χαλίφη Σερκούχ τους τη βγαίνει
[κάνοντας κύκλο, όπως οι Ισραηλινοί φέτος, από τα δυτικά".
Κλείνοντας του Αλ-Αθίρ τη παρένθεση, επιστρέφω
[στην αιφνιδιαστική, Αιγυπτιακή καταστροφή...
και ενώ τα πάντα φλέγονται, άλλα Ισραηλινά Μιράζ απογειώνονται,
[επιτίθενται συγχρόνως σε τρεις χώρες μαζί
Ιράκ, Συρία, Ιορδανία και καταστρέφουνε τα αεροδρόμια τώρα κι εκεί !
Αιματηρές μέχρις εσχάτων είναι οι μάχες στο έδαφος, σώμα με σώμα,
μα η υπεροπλία στα τεθωρακισμένα τελευταίου τύπου του Ισραήλ,
[δεν φάνηκε ακόμα...
Στη γενική επίθεση των Ισραηλινών κατά των υψωμάτων του Σινά,
τα τεθωρακισμένα που παρατάξανε φτάναν σε νούμερα φανταστικά,
πιότερα απ' όσα παρέταξαν οι σύμμαχοι στο Ελ Αλαμέιν,
[για να φάνε το "Άφρικα Κορπς" του Ρόμελ δηλαδή τους Γερμανούς.
Σε έξη ημέρες το Ισραήλ υποχρέωσε σε ανακωχή και συνθηκολόγηση,
Για να παρακολουθήσετε το "ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα" (1939 - 2019)
Συνεργάστηκαν οι Π. Β. Ματαράγκας και Κ. Γ. Ραπακούλια
_________________________________________________________________________________
* Το "ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα" είναι το 3ο μέρος της τριλογίας
''ιστορίες & υστερίες της Ιστορίας'' και αναφέρεται στα χρόνια 1939 - 2019. Συνεργάστηκαν οι Π. Β. Ματαράγκας και Κ. Γ. Ραπακούλια
_________________________________________________________________________________
* Αντρέας Παπανδρέου πρώιμα χρόνια Γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1919 στην Χίο και ήταν γιος του Γεωργίου Παπανδρέου, Γενικού Διοικητή Αιγαίου τότε και μετέπειτα πρωθυπουργού, και της Σοφίας Μινέικο, κόρης του Ζίγκμουντ Μινέικο, Πολωνού αριστοκράτη και στρατιωτικού μηχανικού. Μεγάλωσε στην Αθήνα και φοίτησε στο Κολλέγιο Αθηνών. Με τρεις συμμαθητές θα δημιουργήσει, σε ηλικία δεκαπέντε ετών, το 1934, το Μαρξιστικό περιοδικό «Ξεκίνημα», όπου και δημοσίευσε πολλά άρθρα για το Σοσιαλισμό. Κάθε τεύχος του περιοδικού είχε στην προμετωπίδα του τους στίχους του Κωστή Παλαμά «Δουλέψτε τον ξανά τον κόσμο στη φωτιά!».
Ήδη από τα εφηβικά του χρόνια, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε γνωριστεί με τρεις σημαντικές μορφές του σοσιαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα, τον Παντελή Πουλιόπουλο (αργότερα εντάχθηκε και στην οργάνωσή του, την ΕΟΚΔΕ), τον Μιχάλη Ράπτη («Πάμπλο») και τον Πλάτωνα Δρακούλη
*Ο Πόλεμος των Έξι Ημερών, γνωστός και ως Αραβοϊσραηλινός Πόλεμος του 1967 ή Τρίτος Αραβοϊσραηλινός Πόλεμος, ξέσπασε μεταξύ του Ισραήλ και των Αράβων γειτόνων του, την Αίγυπτο, την Ιορδανία και την Συρία. Το Ιράκ, η Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ και η Αλγερία συνεισέφεραν με άντρες και οπλισμό στις αραβικές δυνάμεις.
Τον Μάιο του 1967 η Αίγυπτος εκδίωξε τις δυνάμεις του Ο.Η.Ε. (UNEF) από τη χερσόνησο του Σινά, οι οποίες στάθμευαν εκεί από το 1957 (ως συνέπεια της εισβολής του Ισραήλ στο Σινά το 1956) για να παρέχουν μία ειρηνευτική νεκρή ζώνη. Μετά τις απειλές του Ισραήλ εναντίον της συμμάχου της Συρίας, η Αίγυπτος συγκέντρωσε 1000 τεθωρακισμένα και 100.000 στρατιώτες στα σύνορα, έκλεισε τα στενά του Τιράν σε όλα τα πλοία που έφεραν ισραηλινή σημαία ή μετέφεραν υλικά στρατηγικής σημασίας και έκανε πρόσκληση για ενωμένη αραβική απάντηση στο Ισραήλ. Στις 5 Ιουνίου 1967 το Ισραήλ εξαπέλυσε αιφνιδιαστική επίθεση εναντίον των αεροπορικών δυνάμεων της Αιγύπτου, φοβούμενο, όπως υποστήριξε, άμεση εισβολή από την Αίγυπτο.
*Αθίρ Ιζαλντίν, Ιμπν αλ - (περ. 1160 - 1233) Ήταν Άραβας ιστορικός από το Ιράκ. Πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Μοσούλη και συχνά επισκεπτόταν τα δύο σπουδαία ισλαμικά πνευματικά κέντρα της αραβικής Ανατολής, το Χαλέπι και τη Βαγδάτη. Σε ηλικία 29 χρονών συνόδευσε το Σαλαδίνο* στις μάχες του ...
Αναφέρεται στο βιβλίο του Αμίν Μααλούφ που θέλει να διηγηθεί την ιστορία των σταυροφοριών όπως τις είδαν, τις έζησαν και τις ανέφεραν, από το άλλο στρατόπεδο, οι Άραβες. Το περιεχόμενο του βασίζεται, κατ' αποκλειστικότητα,
στις μαρτυρίες των Αράβων ιστορικών και χρονικογράφων της
εποχής.
Αυτοί δε μιλούν για σταυροφορίες, αλλά για φράγκικους πολέμους
και εισβολές*. Η λέξη που ορίζει τους Φράγκους είναι
διαφορετική, ανάλογα μέ τις περιοχές, τους συγγραφείς και τις περιόδους: Φαράνζ, Φαρανζάτ, Ινφράνζ, Ιφρανζάτ... Για ναυπάρξει κάποια ομοιομορφία διαλέξαμε την πιο συχνή ονομασία,
αυτή που χρησιμοποιείται ακόμα στις λαϊκές διαλέκτους για να αποκαλούνται οι δυτικοί και κυρίως οι Γάλλοι: Φρανζ
Θελήσαμε να γράψουμε όχι μόνο ένα νέο βιβλίο ιστορίας, αλλά, ξεκινώντας από μια άποψη αγνοημένη
μέχρι τις μέρες μας, να γράψουμε το «πραγματικό μυθιστόρημα» των σταυροφοριών, αυτών των δύο ταραγμένων αιώνων που διαμόρφωσαν τη Δύση και τον αραβικό κόσμο και που εξακολουθούν να καθορίζουν ακόμα και σήμερα τις σχέσεις τους.
* Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
....ολαρία ολαρά, μαύρο τύμπανο χτυπά,
τα παιδιά που αγαπούν τα στρατιωτάκια,
τ’ αλογάκια και τα ξύλινα σπαθιά,
βρικολάκιασαν σε τούτα τα στιχάκια,
στην σκεπή μας κάποιος ξαγρυπνά...
Ολαρία ολαρά......
εποχής.
Αυτοί δε μιλούν για σταυροφορίες, αλλά για φράγκικους πολέμους
και εισβολές*. Η λέξη που ορίζει τους Φράγκους είναι
διαφορετική, ανάλογα μέ τις περιοχές, τους συγγραφείς και τις περιόδους: Φαράνζ, Φαρανζάτ, Ινφράνζ, Ιφρανζάτ... Για ναυπάρξει κάποια ομοιομορφία διαλέξαμε την πιο συχνή ονομασία,
αυτή που χρησιμοποιείται ακόμα στις λαϊκές διαλέκτους για να αποκαλούνται οι δυτικοί και κυρίως οι Γάλλοι: Φρανζ
Θελήσαμε να γράψουμε όχι μόνο ένα νέο βιβλίο ιστορίας, αλλά, ξεκινώντας από μια άποψη αγνοημένη
μέχρι τις μέρες μας, να γράψουμε το «πραγματικό μυθιστόρημα» των σταυροφοριών, αυτών των δύο ταραγμένων αιώνων που διαμόρφωσαν τη Δύση και τον αραβικό κόσμο και που εξακολουθούν να καθορίζουν ακόμα και σήμερα τις σχέσεις τους.
* Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος....ολαρία ολαρά, μαύρο τύμπανο χτυπά,
τα παιδιά που αγαπούν τα στρατιωτάκια,
τ’ αλογάκια και τα ξύλινα σπαθιά,
βρικολάκιασαν σε τούτα τα στιχάκια,
στην σκεπή μας κάποιος ξαγρυπνά...
Ολαρία ολαρά......
ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα
No comments:
Post a Comment