Friday, June 1, 2018

1968, Η Νύχτα των Οδοφραγμάτων



Ήταν η δικτατορία των συνταγματαρχών,
                                    [στη παντοδυναμία της εκείνο τον καιρό,
και δεν περνούσε είδηση στα μέσα,
                                  [εάν μιλούσε για οτιδήποτε επαναστατικό,
ήταν και το που δούλευα στα καράβια,
                                           [απληροφόρητος από ωκεανό σ' ωκεανό,
κι έτσι ελάχιστα έμαθα για τον περιβόητο Μάη του Παρισιού,
                                                                [τον Μάη του εξήντα οκτώ...

Όταν μετά από χρόνια που αποφάσισα,
                                             [να ταξιδέψω πίσω στην ιστορία,
να δω τι μούκρυψαν στα νιάτα μου,     
                       [και για να λύσω  την κάθε μου εύλογη απορία,
διεπίστωσα ότι εγώ είχα μεσάνυχτα για κάτι που τo 68 είχε συμβεί,
όπου η Ευρώπη όπως κι ολόκληρος ο κόσμος,
                                                            [είχε συθέμελα συγκλονιστεί....

Με έκπληξη είδα μες τις χιλιάδες τις σελίδες,
                                                 [που για τον Μάη έχουν γραφτεί,
ότι αυθόρμητα και ενστικτωδώς,
                  [στις συνειδήσεις  των Γάλλων είχανε ξαναγεννηθεί
οι Ροβεσπιέροι και οι Δαντών,
                      [οι ήρωές τους του χίλια επτακόσια ογδόντα εννιά,
και πολεμούσαν στα οδοφράγματα,
                 [δίπλα σε φοιτητές και μαθητές σε αμούστακα παιδιά...

Τα δέκα εκατομμύρια έφτασαν οι απεργοί,
                                                   [και γενικώς οι κινητοποιημένοι,
και κάπου στ' ογδόντα τοίς εκατό,                                 
                                          [οι υπέρ της εξέγερσης τοποθετημένοι..

Όμως στις εκλογές που ακολούθησαν των μαχών,
                  [ψηφήσαν αντίθετα κατά πως φαίνεται μετανοιωμένοι,
και βγάλαν τον ίδιο πρόεδρο, ίσως από τα αίματα,
                                               [κι απ' τις οδομαχίες μπαϊλντισμένοι... 

Η αλήθεια είναι πως πολεμούσανε για βδομάδες,
                                        [με τα γνωστά ο λαός πολεμοφόδια,
απ' τα σπασμένα πεζοδρόμια, με  χέρια με ρόπαλα και πόδια,
ενώ όταν τα βρήκε μπαστούνια η αστυνομία,
και γενικεύτηκε παντού η ανεξέλεγκτη η βία,
βγήκανε τα όπλα, πέσαν πυρά, και ο στρατός με τα θωρακισμένα,
ξανάφερε το χρώμα στα πρόσωπα των κυβερνώντων τα χλομιασμένα...

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αμέτρητες χιλιάδες των διαδηλωτών,
προκάλεσαν τρόμο και θεωρήθηκε τόσο βέβαιη,
                                    [η κατάληψη όπως και τότε των Βερσαλλιών",
ώστε ο πρόεδρος τόσκασε και έστησε το στρατηγείο του,
                                                           [στο Μπαντεν-Μπάντεν στη Γεμανίια,
απ' όπου αποφάσισε να κινητοποιήσει μέχρι τους αλεξιπτωτιστές,
                                     [για να επανακτήσει τελικά την ακυβέρνητη Γαλλία,
ενώ το φευγιό του πανηγυρίζανε χιλιάδες Γάλλοι,
                                           [σε κάθε δρόμο και σ' όποια βρίσκονταν πλατεία..

Όπως και νάχει έπεσα με τα μούτρα,
                                            [τα αίτια των ταραχών να βρω,
και μετά πολύ μελέτη κατέληξα,
                                [στο ότι χωρίς αμφιβολία ματαιοπονώ....

Όπως με το πολυτεχνείο, το δικό μας,
                                [που το παρακολούθησα από την πρώτη τη στιγμή,
όπου ξενύχτησα με το σταθμό του,
                                        [και με της Δαμανάκη τη ζωντανή περιγραφή,
ποτέ δεν έμαθα τα παρασκήνια, ποιοι οι αόρατοι χειριστές νημάτων,
                                                                [και ποιοι οι λόγοι οι πολιτικοί..

Μυστήρια και ακαταλαβίστικα, ακατανόητα αν θες, για μένα,
                                                               [αμφότερα τα περιστατικά,
που μου θυμίζουν έντονα τη θεωρία των κβάντων,
                                                                 [με κείνα της τα "χαοτικά"...

Βέβαια και όπως πάντοτε αυτοί που ξέρουν, οι σοφοί,
                                           [αυτοί που λέμε "ξερόλες" δηλαδή,
έβγαλαν απ' τον Μάη σοφά συμπεράσματά,
                                               [και μας τα σέρβιραν με σπουδή,
τάχα μου ότι δημιούργησε πολιτική ριζοσπαστικοποίηση,
                      [πυροδότησε εξεγέρσεις και υποχρέωσε τις κυβερνήσεις,
να τρέμουνε από το φόβο και να κάνουνε σοβαρές μεταρρυθμίσεις...

Εγώ που δεν γνωρίζω και πολλά, διεπίστωσα μόνο, πως έκτοτε το ξύλο,
                                 [απ' την αστυνομία πέφτει επιστημονικά και πιο πολύ !!

Πάρε τ' αυγό και κούρευτο με άλλα λόγια φίλες και φίλοι μου δηλαδή ??


Κι ενώ αυτά γινόντουσαν στη κατατρομαγμένη τη Γαλλία,
δω στην Ελλάδα ζούσε η ναυτική οικογένεια μια νέα τραγωδία...

Το δεξαμενόπλοιο Παγκόσμιος Δόξα, κόβεται στα δύο,
                                                               [βυθίζεται ανοικτά της Νότιας Αφρικής,
και τα δυό κομμάτια του πάνε ολοσούμπιτα στον πάτο,
            [σφοδρότατη η θύελλα, άρα ανωτέρα βία θα σκέπτεται δικαίως ο αδαής,
μα ένας από τους θαλασσοκωλοπετσωμένους,
                                                                 [τορπιλισμένος και ναυαγισμένος τρίς,
που δούλευε παλιά στη ζώνη την ναυπηγοπισκευαστική,
                                                              [είπε "να το προλάβει μπορούσε η πατρίς"....

Οι ψιλιασμένοι καπετάνιοι θα καταλάβανε τι εννοούσε ο φτωχός,
                                                                    [γιατί είναι αβύθιστα τα αποκομμένα,
κι είν' φως φανάρι, πως ντόπες που τους πουλήσαν τα βαποράκια εξυπνάκιες,
                                                                   [ήταν σα φάρμακα γενόσημα ληγμένα...

Γέρασα πια και με αυτές τις σκέψεις πήρα το μπαστουνάκι μου το απόγευμα,
                         [και πήγα στα Πατακοπαπαδοπουλικά τα χώματα τα πεταμένα,
για να χαζέψω από μακριά τις τσιμινιέρες βαποριών περαστικών,
                                                      [απ' τα καράβια, που χρόνια τα έχω αφημένα...

Από τη χλίδα που είδα στην περιοχή,
                                                    [τρελάθηκα, τα έχω κυριολεκτικά χαμένα,
να λιμουζίνες, να δεκαοκτωποντοτάκουνα, να έξωμες τουαλέτες,
                                 [πόρσε, μαζεράτι και λαμποργκίνι,τριγύρω παρκαρισμένα,
τα πάρκα καθαρά, τα μέγαρα των φεουδαρχών γυαλιστερά και καταφωτισμένα..

Και να σκεφτείς δεκαετίες την περιοχή,
                                                    [την έπιανε η βοθρομπόχα του Φαλήρου,
αλλά την βρόμα με λήθη και με προσωπικά οφέλη την εταπώσανε,
                                                                  [χτίζοντας μια γειτονιά ονείρου..

Τώρα το πώς συνδέονται οι φαινομενικά ασύνδετες γραμμές μου,
                                                                           [σε όλο αυτό το σκεπτικό ??
"άσε καλύτερα"
             [ας πω και πάλι "είμαι ένας άσχετος, απληροφόρητος, από χωριό....


Αν επιμένετε ρωτήστε τους αγνοούμενους πενήντα χρόνια ναυαγούς,
κι αυτό είναι το δράμα,
                   [πως δεν μπορείτε να πάρετε καμιά κουβέντα απ' αυτούς...
____________________________________________________________








Για να παρακολουθήσετε το "ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα" (1939 - 2019) 
* Το "ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα" είναι το 3ο μέρος της τριλογίας
''ιστορίες & υστερίες της Ιστορίας'' και αναφέρεται στα χρόνια 1939 - 2019.
Συνεργάστηκαν οι Π. Β. Ματαράγκας και Κ. Γ. Ραπακούλια

____________________________________________________________________________________


"Να 'στε ρεαλιστές, ζητήστε το αδύνατο",
αφίσα του Μάη του 1968.

* Ο Γαλλικός Μάης, Ξεκίνησε από τους φοιτητές για τις ανάγκες νέων καθηγητών, αιθουσών, βιβλιοθηκών, εργαστηρίων και φοιτητικών εστιών, προχώρησαν στην απαίτηση του σεβασμού της προσωπικότητας και της νοημοσύνης τους και κατέληξαν στην αμφισβήτηση του αστικού πανεπιστημίου και του αστικού κράτους.
Παρά τη βιαιότητα των συγκρούσεων, είναι προφανές ότι υπήρξε εξέγερση εναντίον μίας υφιστάμενης τάξης πραγμάτων, δεν ήταν επανάσταση με πολιτικό στόχο την εγκαθίδρυση ενός άλλου καθεστώτος. 
Η μαρξιστική ρητορική των πρωταγωνιστών του, οι προσπάθειες των σοσιαλιστών να τον εκμεταλλευτούν πολιτικά και των κομμουνιστών να τον αξιοποιήσουν οικονομικά επέτεινε τις συγχύσεις γύρω από το χαρακτήρα της έκρηξης των φοιτητών.

* Η νύχτα των οδοφραγμάτων,   Ξαφνικά η αστυνομία χτύπησε άγρια και οι συγκρούσεις που ξεκίνησαν διάρκεσαν 12 ώρες. Το Παρίσι είχε να δει τέτοια βίαια επεισόδια από τα γεγονότα της Αλγερίας. Η αγριότητα της αστυνομίας αγανάκτησε τους κατοίκους της περιοχής και τους περαστικούς που δεν πίστευαν στα μάτια τους. Το μίσος των φοιτητών ενάντια στην αστυνομία ήταν χωρίς προηγούμενο. Με τη βοήθεια πολλών νέων εργατών, που μπήκαν κι αυτοί στην μάχη, άρχισαν να στήνουν τα πρώτα οδοφράγματα. Ο απολογισμός αυτής της άγριας σύγκρουσης ήταν 739 τραυματίες και 422 συλλήψεις.


  ήλθα.. είδα.. δεν ενίκησα 

No comments:

Post a Comment